مثالی از تجویز سمعک انتقال استخوانی
همچنین این مثال ها نشان می دهد که برای بیمار مبتلا به افت انتقالی شدید، سمعک هوشمند دستیابی به سطح حساسیت بالا با شکل دیگری از مبدل،مخصوصا برای صداهای فرکانس پایین، امکان پذیر نیست.این نقص زمانی که بیمار افت حسی -عصبی داشته باشد، تشدید می شود.
پزشکان کمی به ماستوئید مصنوعی و شتاب سنج،دسترسی دارند.در نتیجه بایستی سمعک های انتقال استخوانی به صورت ابتدایی،براساس مشخصه سمعک،انتخاب و تنظیم شود.با اندازه گیری وسنجش بهره عملکردی یا کاربرد تکنیک های سابژکتیو(ذهنی) دیگر، ادامه می یابد.
شیوه های تجویز عملکرد الکتروآکوستیکی سمعک های انتقال هوایی در بخش9، پوشش داده شده است.در این بخش توضیح داده خواهد شد که چگونه این تجویز به یک تجویز برای سمعک انتقال هوایی،تبدیل می شود . فرض کنید که بعضی قواعد تجویز برای یک بهره القایی هدف ، برای کاربر سمعک استفاده می شود،اما می خواهیم که یک سمعک انتقال استخوانی را بجای سمعک انتقال هوایی،فیت کنیم.سطح حساسیت آکوستیکی-مکانیکی،A،که روی میانگین نتایج در سطح حساسیت معادل به آنچه که بوسیله ی سمعک انتقال هوایی ارائه می گردد،با معادله ی16.2 زیر،قابل محاسبه است:
که RETFLسطح نیروی آستانه معادل مربوط به ماستوئید مصنوعی است(جدول16.1)، MAFنیز حداقل میدان قابل شنیدن برای شنوای طبیعی است(ISO226)، و C نیز بخش انتقالی افت شنوایی فرد است،همانطور که با اختلاف مسیر هوایی-استخوانی، معرفی وتعیین می شود.هر کدام از کمیت های موجود در معادله16.2 ممکن است در فرکانس های مختلف متقاوت باشد.این معادله به آسانی قابل فهم است:
حساسیت آکوستیکی-مکانیکی انتقال دهنده استخوانی، بایستی متفاوت از بهره القایی باشد،با مقداری که برای افراد شنوای طبیعی، در بعضی روش ها در محاسبه بهره القایی اجازه می دهد.
سمعک انتقال استخوانی به این جز در بهره اش نیاز ندارد،چون مسیر انتقال استخوانی، گوش میانی را کنار می گذارد.پس در نتیجه عبارتCدر معادله منها شده است.در گوش های اتواسکلروزی، اصلاحیه کارهارت بایستی در ادیوگرام طبق تجویز سمعک به کار برده شود(بخش9.4 را ببینید).
منبع: